یکی از سبک های کاراته است که توسط ماسوتاتسو اویاما بنا شد. معنای کاراته مبارزه با دست های خالی است. کیوکوشین کای از سه لغت کیوکو به معنی نهایت، شین به معنی حقیقت و کای به معنی گروه ساخته شده است. در کیوکوشین تمرکز زیادی روی تنفس و استقامت وجود دارد به همین دلیل ورزشکاران این رشته ورزشی بعد از مدتی دارای اندام‌های ورزید ای میشوند. در فلسفه متعالی کیوکوشین هدف از قدرتمندی جسم رسیدن به تعالی اخلاقی است. کیوکوشین در ظاهر ورزش خشنی است اما در باطن خشونتی ندارد و سعی در پرورش روحیه لطافت،افتادگی و بزرگ منشی دارد. دوجوی مرکزی کیوکوشین کاراته در شهر توکیو در ژاپن قرار دارد که هونبو نامیده میشود. (دوجو = محل تمرین)
برای مطالعه هر بخش روی تیتر مورد نظر کلیک کنید
کیوکوشین کاراته چیست؟
- سوگندنامه کیوکوشین
- کمربندها در کیوکوشین
- سوسای اویاما
- کیوکوشین کاراته ماتسویی
- کیوکوشین کاراته ماتسوشیما
- شیهان اندی هوگ
- کیوکوشین کاراته ایران
- اصطلاحات کیوکوشین
- کاتاهای کیوکوشین کاراته
سوگندنامه کیوکوشین
- ما جسم و دل خود را پرورش میدهیم تا روحی استوار و نامتزلزل داشته باشیم
- راه راستین مبارزه را می پیمائیم تا همواره حواس و روح خود را آماده نگه داریم
- با قدرتی راستین می کوشیم تا روح فروتنی را در خود بوجود آوریم
- ما نهایت فروتنی را رعایت خواهیم کرد
- به درجات بالا تر از خود احترام می گذاریم
- از خشونت می پرهیزیم
- ماهمواره به یاد پروردگار توانائیم و هر گز موهبت انسان بودن را فراموش نخواهیم کرد.
- همواره به عقل و قدرت می اندیشیم و خواستهای دیگر را از خود می رانیم
- تا جان در بدن داریم ضوابط مربوط به کیوکوشین کاراته را رعایت خواهیم کرد و می کوشیم تا به هدف واقعی دست یابیم
کمربندها در کیوکوشین کاراته
در گذشته های دور یک کاراته کا در اثر مبارزه مداوم و تمرینات بسیار سخت و ریخته شدن خون روی کمربند، رنگ آن به قرمز تیره و قهوه ای متمایل می شد، با گذشت هر چه بیشتر زمان، رنگ کمربند تیره تر می گشته و کم کم به نظر سیاه می آمده است که خود دلیلی بر تجربه و گذر سالیان تمرین بوده و بر همین اساس در سالهای اولیه مدون شدن کاراته، اساتید چهار رنگ سفید- سبز- قهوهای و سیاه را به عنوان رتبه بندی کاراته کایان بکار می بردند، بعدها با توجه به تقسیم بندی دقیق تر کلاسهای مختلف کاراته، رنگ بندی کمربندها، طیف گسترده ای پیدا نمود. نظریه ی دیگری نیز وجود دارد، در آن نظر معتقدند که رنگهای ویژه ی کمربند برای درجات گوناگون بر گرفته از تمرینات راهبان بودایی می باشد. راهبان کمربند رنگی را می بستند تا درجه فضیلت معنوی شان را نشان دهند از این جنبه که رنگهای کمربند منشاء معنوی و روحانی دارد، می تواند بسیار حائز اهمیت باشد. در اعتقاد اساتید بزرگ کاراته و سبکهای مختلف به این وجه کمربند توجه خاصی شده است، بدین معنی که رنگ کمربندها نه تنها مهارت تکنیکی شخص را نشان می دهد، بلکه بیانگر درجه قوام ذهنی و تکامل احساسات فردی نیز هست، این نکته به طور روشن و واضح از طرف همه اساتید بزرگ کاراته و پیشکسوتان مورد تایید و تاکید قرار گرفته است. رسیدن به درجات بالا بر دو محور استوار است اول مهارت در تکنیک و دوم پیشرفت فکری و تکامل معنوی مشخصه رشد فنی و معنوی هر سبک به روش درک کردن مفهوم رنگهای کمربند در آن سبک مرتبط می باشد که شامل رنگهای: سفید، نارنجی، آبی، زرد، سبز، قهوهای و سیاه می شود.
در کاراته به کمربند Obi گفته میشود. که روی پیراهن رزمی (گی) بسته میشود. در کیوکوشین کاراته کمربندها به رنگ های متفاوتی هستن و هر رنگ دارای معنی خاصی هست
- اولین کمربند کیوکوشین سفید: رنگ پاکی، سادگی و صافی قلب است. نشان دهنده ذهن و فکری خالی از هر چیز و نا آشنا به مفاهیم معنوی و فنی کاراته می باشد. در اصل تازه کار است.
- دومین کمربند کیوکوشین نارنجی: رنگ خورشید در آغاز طلوع است، رنگ نارنجی نشان دهنده شخصی است که برای اولین تشعشع خیره کننده و آنی روز به پا خواسته، شخصی که مهارت و فهمش شروع به رشد در جهت افقهای تازه می نماید.
- سومین کمربند کیوکوشین آبی: رنگ آب، آسمان و اقیانوس است. رنگ آبی کمربند، شخصی را نشان می دهد که به سمت افق آبی دریا، تمایلاتش گسترش پیدا کرده و ذهنش به دنبال راهی به عمق دریاست ولی هنوز تصمیمی به جستجوی اعماق ندارد.
- چهارمین کمربند کیوکوشین زرد: رنگ خورشید، رنگ نور و روشنایی، رنگ مردان قوی و جدید است. رنگ زرد کمربند نشان دهنده کاوش شخص به دنبال روشنایی است که روز جدیدی را با درخشیدن آغاز کرده است. این رنگ برای ذهن، فکر، فهم و مهارت را به ارمغان می آورد.
- پنجمین کمربند کیوکوشین سبز: رنگ گیاه، رنگ چمن و جنگل ها می باشد. رنگ رشد و زندگی است. رنگ سبز کمربند به شخصی بر می گردد که شروع به شکوفایی و میوه دادن و بهره دادن کرده است.
- ششمین کمربند کیوکوشین قهوهای: رنگ خاک، زمین، رنگ کوه و استحکام است. رنگ قهوهای کمربند بیان کننده روند تکاملی تکنیک شخصی و رشد ذهنی مساعد و خلاق و فکری محکم و با اراده و آماده است.
- هفتمین (آخرین) کمربند کیوکوشین مشکی: سیاه:رنگ سیاه ترکیب همه رنگها می باشد، دلالت بر این دارد که شخص همه مهارتهای لازم را برای غلبه بر مشکلات و فائق آمدن در برابر موانع پیش رو فرا گرفته است. ولی رنگ سیاه رنگ پیروزی نیست، رنگ شب است نشان می دهد اولین روزی که با کمربند نارنجی شروع شد، اکنون پایان یافته است و روز جدیدی می آید در این روز، ترکیب آب(آبی)، نور(زرد)، گیاه(سبز)، و خاک (قهوهای) فرآیند رشد را شکل می دهند.
در کیوکوشین القابی وجو دارد. به این صورت که تا قبل از مشکی "کوهای"، بعد مشکی دان 1 و 2 "سمپای" دان 3 و 4 "سنسی" دان 5 و 6 و 7 "شیهان" دان 8 و 9 و 10 "هانشی" نامده می شوند. بعد از مرگ سوسای اویاما در جانشینی او برای رهبری این سبک اختلاف ایجاد شد و کیوکوشین به شاخه های مختلفی تقسیم شد.
سوسای اویاما
زندگی نامه سوسای اویامای بزرگ
در 27 جولای 1923 در کره جنوبی به دنیا آمد. نام اصلی او « یونگ آی چوی بیدال » است. در 15 سالگی پدرش او رو برای تحصیل به ژاپن فرستاد. او در ژاپن به فراگیری شوتوکان زیر نظر استاد گیچین فوناکوشی (Gichin Funakoshi) مشغول شد و در 18 سالگی دان 2 دریافت کرد در همان سال ها او به ورزش جودو رو شروع کرد و بعد از 4 سال دان 4 گرفت. در سال 1984 و بعد از جنگ جهانی دوم برای مدت 18 ماه به کوهستان مینوبو (Minobu) رفت و در تنهایی به تمرینات ذهنی و جسمی پرداخت. در این سال بود که سوسای اویامای بزرگ تصمیم میگیرد زندگی خودش رو وقف کاراته کند.
بعد از پایان این دوره تنهایی و تمرینی او به ژاپن برمی گردد و در مسابقات قهرمانی ژاپن مقام اول را کسب میکند اما او به این نقطه قانع نشد و بعد از قهرمانی برای مدت یک سال دیگر به کوهستان برمیگردد و تمرین میکند. او برای نمایش قدرت خود شروع به مبارزه با گاوههای خشمگین میکند. ضربات او به قدری قدرتمند هستن که با یک ضربه گاو را میکشد. او با 52 گاو مبارزه میکند. در یکی از این مبارزه ها به سختی مصدوم می شود و معالجه او 6 ماه طول میکشد.
مبارزات ماسوتاتسو اویاما
به همین جا ختم نمیشود و او به اروپا و آمریکا سفر میکند و با 270 مبارز صاحب نام مبارزه میکند و همه را شکست میدهد. هیچ مبارزه ای بیشتر از ۳ دقیقه طول نمی کشید. معمولا رقبای خودش رو با چند ضربه ناک دان میکرد. روش مبارزه او بسیار ساده بود اگر به کسی نزدیک میشد کارش تمام بود. اگر ضربه او رو دفاع میکرد دستش می شکست و اگر دفاع نمیکرد استخوان های بدنش خرد میشد.
اویاما در سال 1961 اولین باشگاه خودش رو در توکیو باز کرد.
علت مرگ ماسوتاتسو اویاما
او به علت بیماری سرطان ریه در 71 سالگی درگذشت. او چندین کتاب هم در زمینه کاراته و کیوکوشین نوشته است. کتاب های کاراته چیست؟ طریقت کیوکوشین و این است کاراته مورد توجه بسیاری از علاقه مندان به ورزش های رزمی است.
سخنان سوسای اویاما
- آیین و قواعد را اول در خود بررسی کرده و سپس به تمرین مداوم آن بپردازید.
- کار هنرهای رزمی بعد از هزار روز تمرین آغاز شده و پس از ده هزار روز تمرین به اوج خود می‌رسد.
- ماهرترین مدافعان، بهترین مهاجمان هستند.
- هنرهای رزمی از یک نقطه هماهنگی آغاز شده و به یک دایره هماهنگی که مشتمل بر حرکت خطی مستقیم می‌باشد منتهی می‌گردد.
- کاراته با تواضع شروع میشود و با تواضع به پایان می‌رسد، پس همیشه متواضع باشید.
- راز پنهان کاراته در حصول تجربه است.
- از خصوصیات عمده هنرهای رزمی وضعیت بدن است؛ لذا همیشه بدن خود را در وضعیتی متعادل نگاه دارید.
- فراگیری هنرهای رزمی همچون صعود از یک .سربالایی است. لذا به تلاش فراوان و بی‌وقفه نیاز است.
- پول ارزش دارد، ولی به آن نچسبید.
- در هنرهای رزمی این‌که هدف پیروزی باشد، البته اهمیت دارد. با این همه انگیزه مبارزه نباید انگیزه خصوصی باشد.
- کار هنرهای رزمی کاری است همگانی، و در تعلیم آن خودخواهی روا نیست.
- در هنرهای رزمی، تأمل و تفکر درباره کارهای گذشته به مهارت کارهای بعدی می‌انجامد.
کیوکوشین کاراته ماتسویی
کانچو شوکی ماتسویی در ۱۳ سالگی کیوکوشین کاراته را شروع کرد. او چندین دوره در مسابقات قهرمانی کاراته در ژاپن شرکت کرد و قهرمانی هایی زیادی کسب کرد. اون در سالهای 1985 و 1986 میلادی قهرمان ژاپن شد و بعد از آن چالش مبارزه همزمان با 100 نفر را با موفقیت انجام داد. ماتسویی در سال 1992 مدرسه خود را در توکیو افتتاح کرد و بعد از آن توسط سوسای اویاما به عنوان مدیر شعبه منصوب شد. در آپریل سال 1994 موسس کیوکوشین کاراته سوسای اویامای بزرگ در گذشت و ماتسویی رسما به وسیله تمام نمایندگان سازمان جهانی و کشور ژاپن به عنوان رئیس (کانچو) سازمان جهانی کیوکوشین منصوب شد.
کیوکوشین کاراته ماتسوشیما
یوشی کارو ماتسوشیما در 23 آوریل سال 1947 مصادف با 2 اردیبهشت 1326 شمسی متولد شد. ماتسوشیما در سال 1965 مصادف با سال 1334 یادگیری کاراته رو شروع کرد. او در باشگاهی در توکیوی ژاپن شاگرد مستقیم سوسای اویاما بود. کانچو ماتسوشیما در سال 1989 مصادف با 1368 شمسی از سوی سوسای اویاما به جهت ترویج کاراته عنوان استادی رو دریافت کرد و ماتسوشیما کیوکوشین رو در سراسر جهان آموزش داد. وی اولین باشگاه کیوکوشین کای را به درخواست اویاما تاسیس نمود. ماتسوشیما در نوامبر 1998 مصادف با اردیبهشت 1377 به عنوان رییس سازمان بین المللی کیوکوشین ماتسوشیما انتخاب شد.
شیهان اندی هوگ (سامورایی چشم آبی)
شیهان اندی هوگ در سال 1964 مصادف با سال 1342 شمسی در روستای در کشور سوئیس متولد شد.خانواده او بسیار فقیر بودند به همین دلیل مادربزرگش مسئولیت سرپرستی او را به عهده گرفت. اندی از نظر جسمی به حدی ضعیف بود که از طرف هم سن و سال های خودش مورد اذیت و تمسخر قرار میگرفت. شاید این ضعف شدید و تمسخر همکلاسان یکی از دلایل تلاش او برای تقویت نیروی بدنی اش بود.
اندی هوگ در سن ۱۹ سالگی برای اولین بار در سومین دوره مسابقات جهانی کیوکوشین کاراته شرکت کرد و با مهارتهای منحصر به فردش همه را تحت تاثیر قرار داد. او در چهارمین دوره مسابقات با مبارزان بزرگی مثل ماسودا و ادمیر داکوستا مبارزه کرد و آنها را به راحتی شکست داد. این دو نفر از سد مبارزات 100 نفره گذشته بودند. در فینال این دوره اندی هوگ با شوکی ماتسویی مبارزه کرد. این مبارزه یکی از تاریخی ترین مبارزات کیوکوشین کاراته محسوب میشود. این اولین باری بود که یک غیر ژاپنی به فینال مسابقات میرسید اما برنده این مسابقه ماتسویی شد. مبارزات اندی هوگ از زیباترین مبارزات تاریخ کیوکوشین است. در سال 1988 مصادف با 1366 شمسی اولین دوره مسابقات سوپر کاپ بین المللی اروپا در سوئیس برگذار شد. اندی هوگ برنده مطلق این مسابقات شد. جذاب ترین مبارزه این دوره در فینال رقم خورد مبارزه ای مهیج بین شیهان اندی هوگ و کنجی میدوری بود. اندی هوگ در راند دوم توانست میدوری قهرمان جهان را شکست بدهد. در سال 1989 مصادف با 1366 شمسی اندی برای دومین بار قهرمان سنگین وزن اروپا شد.
اندی در سال 1992 کیوکوشین را ترک کرد در همین سال او توانست در مسابقات سیدوکان کارته برابر تائی کین به برتری برسد و عنوان قهرمان جهانی سیدوکان رسید. در سال بعد اما با نابرابری و فساد در مبارزه فینال مدال قهرمانی را از او گرفتند. این مسابقه بین اندی و کاکاتو ساتاکه بود. اندی در تمام راند ها مبارز برتر میدان بود اما داوران رای به تساوی دادند و پس از انجام تمشی واری (شکستن اجسام) فینال را از دست داد. شیهان اندی هوگ در ژاپن ملقب به سامورایی چشم آبی شد. مردم ژاپن برای او احترام زیادی قائل بودند.
علت مرگ اندی هوگ: در سال 1996 مصادف با 1374 شمسی اندی هوگ در سن 35 سالکی به بیماری سرطان خون مبتلا شد. و در ژاپن شیمی درمانی کرد. اما درمان موفقیت آمیز نبود و اندی هوگ در اوایل سی و شش سالگی چشم از جهان فرو بست. اندی هوگ روحیه خونگرمی داشت و همین باعث شده بود بین رقبا و طرفدارانش خیلی محبوب و دارای احترام باشد.
کیوکوشین کاراته ایران
یوسف شیرزاد متولد 11 دی ماه سال 1328 در تهران است. او در سن 12 سالگی شروع به فراگیری کشتی، بوکس و کشتی کج کرد. او کاراته را نزد استاد ابوطالب ماشین چیان در 14 سالگی شروع کرد. در سن 19 سالگی درحالی که کمربند قهوه ای داشت با موافقت استاد ماشین چیان شروع به تمرین با استاد فرهاد وارسته بنیانگذار سبک کان ذن ریو کرد. و تا سال 1355 افتخار شاگردی این دو استاد بزرگ را داشت. فدراسیون کاراته ایران در سال 1352 تاسیس شد. یوسف شیرزاد به عضویت اولین تیم ملی کاراته ایران درآمد و به مدت 3 سال عضو این تیم بود.
کانچو یوسف شیرزاد بعد از دیدن اولین دوره مسابقات سبک کیوکوشین کاراته در سال 1975 مصادف با 1353 شمسی با سوسای ماسوتاتسو اویاما آشنا شد. او در ژاپن در دوره های ویژه مرسوم به اوچی دیشی شرکت کرد و کمربند سیاه دان 3 دریافت کرد. او در این سال نمایندگی سبک کیوکوشین کاراته را در ایران کسب کرد. کانچو شیرزاد 10 روز بعد از فوت سوسای اویاما نام مکتب کاراته خود را به نام جهانی سازمان بین المللی شیرزاد کیوکوشین (شین ذن) تغییر داد و سبک ویژه خودش رو به دنیا معرفی کرد. میتوان گفت که تمام اساتید سبکهای مختلف آزاد (شاخه‌های کیوکوشین) ایران از شاگردان کانچو شیرزاد یا شاگرد شاگردان ایشون بودند.
اصطلاحات کیوکوشین
- آرم کانکو روی بازو: سمبل کیوکوشین
- آرم روی سینه چپ: نوشته کیوکوشین
- کیو کو: نهایت
- شین: حقیقت
- کیوکوشین: نهایت حقیقت
- کارا: خالی
- ته: دست
- کاراته: دست خالی
- دو: راه وروش
- کا: محصل
- کای: تشکیلات
- کاراته کا: محصول کاراته
- دوجو: محل باشگاه
- تاتمی: محل تمرین و مبارزه
- دان: درجه
- کیو: کلاس
- کوهای: مبتدی
- سن سی: معلم
- سمپای: کمربند سیاه ارشد
- شی هان: سر استاد
- کانچو: استاد اعظم (رهبر)
- سوسای: استاد استادان
- شیمبان: هیئت داوران
- فوکوشین: داور کنار
- شوشین: داوروسط
- اوس: تواضع و فروتنی (احترام)
- ری: احترام
- سن سی ری: احترام به استاد
- اوتوگانی: احترام به یکدیگر
- آریگاتوگزائیماشتا: خیلی متشکرم
- اونه گایشیماس: ازشماخواهش میکنم
- سی زا: نشستن به حالت دو زانو
- آگورا: نشستن به حالت چهار زانو
- تایماوت: وقت نگه داشتن
- جی کان: وقت نگه دار
- داچی: ایستادن
- زنکوتسوداچی: ایستادن متمایل به جلو
- کوکوتسوداچی: ایستادن متمایل به عقب
- کوکو: خرمن
- نکوآشی داچی: ایستادن پاگربه
- نکو : گربه
- سانچین داچی: ایستادن ساعت شنی
- فودوداچی: آماده باش ایستادن
- سوری آشی داچی: ایستادن مرغ ماهی خوار
- سوری: مرغ ماهی خوار
- تویوکو: ایستادن به حالت تیشه
- یوی داچی: آماده ایستادن
- کیباداچی: ایستادن پاباز نیمه نشسته
- شیکوداچی: ایستادن به حالت کشتی سومو
- شوموکوداچی: حالت T شکل`
- کاکه: قلابی
- کاکه داچی: ایستادن پاقلابی
- هیسوکوداچی
- هی کو داچ: ایستادن موازی
- موسویی: ایستادن پنجه ها باز
- اوچی هاچی جی داچی: ایستادن پنجه کبوتری
- موروآشی داچی: ایستادن یک پا به جلو
- توری: برگشتن به حالت اول
- جوگای: ایستادن
- جوگای: از تاتمی خارج شدن
- کای تن: چرخیدن دورزدن
- ساگاری: عقب نشینی
- مواته: برگشتن 180 درجه
- کوجو: برگشتن 90 درجه
- یون جو کو: برگشتن 45 درجه
- میگی: راست
- هیداری: چپ
- سایو: طرفین
- یوکو: پهلو
- مای: جلو
- اوشیرو: پشت سر
- اورا: پشت
- شومن: روبرو
- شومنی ری: احترام به روبهر
- شیتا: از پایین به بالا
- اوروشی: ازبالا به پایین
- اوچی: از داخل به خارج
- سوتو: ازخارج به داخل
- جودان: بالا
- چودان: وسط
- گدان: پائین
- بارای: رد کردن
- اوکه: دفاع
- آگو: چانه
- آتاما: سر
- اتاماسوکی: ضربه با مشت به سرحریف
- کانمن: صورت
- کوبی: گردن
- ساکوتسو: استخوان تر قوه
- کوته: ساعد
- کوکن: قوس مچ
- هیراکوته: پشت ساعد
- اوراکوته: قسمت پائین ساعد
- اوموته کوته: قسمت پائین ساعد
- هیراکن: داخل دست با انگشتان نیمه بسته
- تتسوئی: تیغه خارجی دست حالت مشت
- نوکیته: انگشت
- ایپون نو کیته: ضربه با یک انگشت
- نی هون نوکیته: ضربه با دو انگشت
- یوهان نوکیته: ضربه با چهار انگشت
- شوتو: تیغه خارجی دست
- های تو: تیغه داخلی دست
- هی شو: پشت دست
- شوتی: کف دست
- اشی: هل دادن
- شوتی اشی: هل دادن با کف دست
- اوراکن: پشت مشت
- سیکن: برآمدگی روی مشت شاخ کرگدن
- هیچی: آرنج
- هیزو: کمر
- کین: بیضه
- گری: لگن
- هیزا: زانو
- آشی پا
- سونی: ساق پا
- های سوکو: روی پا
- تای سکو: تیغه داخلی پا
- سوکوتو: تیغه خارجی پا
- چوسوکو: سینه پا
- کاکاتو: پاشنه پا
- مواشی: دورانی
- مواشی گری: لگد دورانی
- سوکی: ضربه مستقیم پیستونی شکل
- مورو: دوتا
- موروته : دو دستی
- اوبی: کمر بند کاراته
- شیرو: سفید
- آئو: آبی
- کرو: زرد
- آکا: قرمز
- میدوری: سبز
- کاچی: قهوه ای
- کورو: سیاه
- یازومه: راحت
- یامه: قطع ، تمام
- سوکو: شروع مجدد
- هاجیمی: شروع
- زوکو: ادامه دادن در مسابقه
- هانته: اعلام رای نهائی
- ماکسو: چشمها بسته
- ماکسو یامه: چشمها باز
- ذن: تمرکز
- کیای: فریاد
- موگوری: انجام تکنیکها بدون شمارش
- یوگوری: انجام تکنیکها بدون شمارش
- کیاراته: اعلام کیای
- کامائه: گارد
- گامائته: گارد گرفتن
- کیاکو: مخالف
- مایته: دست موافق
- اسکوات: نشستن و برخاستن
- هی کی ته: دست عکس العمل
- کاتا: فرم ، قالب
- اوراکاتا: انجام کاتا با چرخش 180
- کی هون: تکنیک
- کی هون نوکاتا: تکنیکهای زنجیره ای
- ایتو: جنگ
- ایپون: تک ، یک امتیاز
- نی هون: دوتا
- سمبون: سه تا
- سای کای: سه مرتبه
- یوهون: چهارتا
- گوهون: پنج تا
- کمیته: مبارزه
- جیو کمیته: مبارزه آزاد
- ایپون کمیته: مبارزه تک ضربه ای
- سمبون کمیته: مبارزه سه قدمی
- گوهون کمیته: مبارزه 5 قدمی
- شورره: سریعتر و قویتر کارکردن
- که آگه: مفصل بالا رونده
- ایبوگی: تنفس
- میزو: ندیدیم
- میتومیزو: چیزی نبود
- کی مه: نفوذ
- کومی: فشاری
- کی کن: غیبت کردن حریف در مسابقه
- چوئی: خطای کوچک
- هانسوکو: خطا
- جن تن: خطای متوسط
- شیکاک: خطای خیلی بزرگ ، اخراج
- شیای: مسابقه
- شیای شوریو: اتمام مسابقه
- شیای شوریوآکاشو: بعدازمسابقه با یکدیگر دست دادن
- هی کی واکه: مساوی ، برابر
- چوریتسوفومی: برابر ، مساوی
- یاکوسوکو: قائده ، قانون
- یاکوسوکوایپون کمیته: کمیته یک ضربه ای باگارد آزاد
- آوازاته: جمع بستن
- آکوشو: دادن دو حریف
- نوکی ته: انگشت
- کی کو: مجموعه نوک انگشتان
- اویابی: شست دست
- هیتوساشی یوبی: انگشت سبابه
- نایوبی: انگشت وسط
- کوسوری یوبی: انگشت انگشتر
- کویوبی: انگشت کوچک
- توهو: فاصله بین انگشت شست وسبابه
- ریوتوکن: بند دوم انگشت
- هیتوساشی یوبی ایپون کن: مفصل دوم انگشت سبابه
- تاکایوبی ایپون کن: بند دوم انگشت وسط
اعداد در کیوکوشین
- ایچ: یک
- نی: دو
- سان: سه
- شی: چهار
- گو: پنج
- روکو: شش
- شیچی: هفت
- هاچی: هشت
- کیو: نه
- جو: ده
کاتاهای کیوکوشین کاراته
- تایکیوکو سونو ایچی (Taikyoku sono ichi): کاتای ابتدایی شماره 1
- تایکیوکو سونو نی (Taikyoku sono ni): کاتای ابتدایی شماره 2
- تایکیوکو سونو سان (Taikyoku sono san): کاتای ابتدایی شماره 3
- سوگوکی تایکیوکو سونو ایچی (Sokugi Taikyoku sono ichi): کاتای ابتدایی شماره 1 پا
- سوگوکی تایکیوکو سونو نی (Sokugi Taikyoku sono ni): کاتای ابتدایی شماره 2 پا
- سوگوکی تایکیوکو سونو سان (Sokugi Taikyoku sono san): کاتای ابتدایی شماره 3 پا
- سوکوگی تایکیوکو سونو یون (Sokugi Taikyoku sono yon)
- پینان سونو ایچی (Pinan sono ichi): کاتای فکر صلح آمیز شماره 1
- پینان سونو نی (Pinan sono ni): کاتای فکر صلح آمیز شماره 2
- پینان سونو سان (Pinan sono san): کاتای فکر صلح آمیز شماره 3
- پینان سونو یون (Pinan sono yon): کاتای فکر صلح آمیز شماره 4
- پینان سونو گو (Pinan sono go): کاتای فکر صلح آمیز شماره 5
- پینان سونو ایچی اورا (Pinan Sono Ichi Ura)
- پینان سونو نی اورا (Pinan Sono NI Ura)
- پینان سونو سان اورا (Pinan Sono San Ura)
- پینان سونو یون اورا (Pinan Sono Yon Ura)
- پینان سونو گو اورا (Pinan Sono Go Ura)
- سانچین نوکاتا (Sanchin no Kata): مبارزه سه جانبه
- تنشو (Tensho): چرخش دستان ان تنشو
- سانچین تنشو (Sanchin Tensho): مبارزه سه جانبه با دستانی چرخان
- ان تنشو (En Tensho)
- تسوکی نو کاتا (Tsuki No Kata)
- یانتسو (Yantsu): ایمنی سه جانبه
- گکی سای دای (Ge Ki Sai Dai): پیروزی و غلبه بزرگ
- گکی سای شو (Ge Ki Sai Sho): پیروزی و غلبه کوچک
- سایفا یا سای‌ها (Saifa): آخرین نقطه شکست
- سی پای (Sei Pai): هیجده دست
- گاریو (Garyu): اژده های نشسته
- سین چین (Sein Chin): چیره شدن بر نقطه دور
- کان کو (Kan Ku): خیره شدن به آسمان
- سوشی هو (Sushi ho): پنجاه و چهار مرحله